Testy obowiązkowe dla wszystkich zatrudnionych
Do sejmowej Komisji Zdrowia został skierowany poselski projekt o szczególnych rozwiązaniach dotyczących ochrony życia i zdrowia obywateli w okresie epidemii COVID-19 (druk sejmowy 1981). Projekt dotyczy pracodawców w rozumieniu z Kodeksu pracy oraz osób i jednostek organizacyjnych, na rzecz których jest wykonywana umowa agencyjna, o dzieło, umowa zlecenia albo inna umowa o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia oraz pracowników w rozumieniu Kodeksu pracy oraz osób wykonujących wyżej wymienione umowy cywilnoprawne. Projekt przewiduje, że w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, pracownik będzie uprawniony, zasadniczo raz w tygodniu do nieodpłatnego wykonania testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 finansowanego ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19. Pracodawca będzie mógł żądać od pracownika, w terminie wyznaczonym jednakże z wyprzedzeniem nie krótszym niż 48 godzin i nie częściej niż raz w tygodniu:
- podania informacji o posiadaniu negatywnego wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 wykonanego nie wcześniej niż 48 godzin przed jego okazaniem,
- i potwierdzenia tej informacji poprzez okazanie wyniku testu.
Z tej procedury nie byłyby zwolnione osoby zaszczepione ani ozdrowieńcy. Zdaniem projektodawców szczepienia ochronne przeciwko COVID-19 niewątpliwie znacznie ograniczają ryzyko zachorowania, a w przypadku zachorowania łagodzą przebieg choroby, jednak nie pozwalają całkowicie wyeliminować rozprzestrzeniania się wirusa SARS-CoV-2. Konieczne jest więc wprowadzenie również innych instrumentów hamujących transmisję tego wirusa. Kierując się tym założeniem nie przewidziano odmiennych regulacji dotyczących wykonywania testów diagnostycznych w kierunku SARS-CoV-2 dla osób, które przebyły infekcję wirusem SARS-CoV-2, osób, które poddały się szczepieniom ochronnym przeciwko COVID-19, oraz osób niezaszczepionych.
Pracodawca lub niezaszczepiony zapłaci 15.000 odszkodowania
Poselski projekt o szczególnych rozwiązaniach dotyczących ochrony życia i zdrowia obywateli w okresie epidemii COVID-19 (druk sejmowy 1981) przewiduje, że pracownik:
- u którego zostało potwierdzone zakażenie SARS-CoV-2,
- i który ma uzasadnione podejrzenie, że do zakażenia doszło w zakładzie pracy lub innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy,
mógłby złożyć pracodawcy, w terminie 2 miesięcy od dnia zakończenia izolacji, izolacji w warunkach domowych albo hospitalizacji z powodu COVID-19, wniosek o wszczęcie postępowania w przedmiocie świadczenia odszkodowawczego z tytułu zakażenia wirusem SARS-CoV-2 przysługującego od pracownika, który nie poddał się testowi diagnostycznemu w kierunku SARS-CoV-2. W przypadku potwierdzenia przez pracodawcę, że wśród pracowników, z którymi miał kontakt pracownik zakażony wirusem SARS-CoV-2, znajdują się osoby, które nie poddały się testowi, pracodawca niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 dni, musiałby przekazać wniosek pracownika zakażonego wirusem SARS-CoV-2 do wojewody właściwego ze względu na miejsce wyznaczone do wykonywania pracy wraz z listą pracowników, którzy nie poddali się testowi, a zostali wskazani przez pracownika zakażonego wirusem SARS-CoV-2 jako osoby, z którymi pracownik ten miał kontakt. W takiej sytuacji wojewoda wszczynałby postępowanie w przedmiocie świadczenia odszkodowawczego i wydawał decyzję. Odszkodowanie miałby wynosić równowartość 5‑krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w dniu złożenia wniosku. Także pracodawca, który żądał testów mógłby wystąpić z wnioskiem o wszczęcie postępowania odszkodowawczego od pracownika, który nie poddał się testowi diagnostycznemu w kierunku SARS-CoV-2, gdyby u pracowników, którzy mieli kontakt z pracownikiem, który nie poddał się temu testowi, stwierdzono zakażenie wirusem SARS-CoV-2.
Natomiast w przypadku gdyby pracodawca nie skorzystał z możliwości żądania od pracownika, w wyznaczonym terminie, podania informacji o posiadaniu negatywnego wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2, a pracownik, u którego zostało potwierdzone zakażenie SARS-CoV-2, miał uzasadnione podejrzenie, że do zakażenia doszło w zakładzie pracy lub innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy – to taki pracownik mógłby wystąpić do wojewody właściwego ze względu na miejsce wyznaczone do wykonywania pracy z wnioskiem o wszczęcie postępowania w przedmiocie świadczenia odszkodowawczego z tytułu zakażenia wirusem SARS-CoV-2 przysługującego od pracodawcy.