Gdy upały powrócą część II

Gdy upały powrócą część II
Informacje na temat zapewnienia pracownikom BHP w czasie upałów są zawarte w ulotce informacyjnej Państwowej Inspekcji Pracy “Praca w wysokich i niskich temperaturach” (Źródło).

Wybraliśmy z niej fragmenty dotyczące pracy w lecie.
Zatem:

• Pracodawca, który zdecydował się na zainstalowanie systemu klimatyzacji, musi dbać o to, aby system ten właściwie funkcjonował. Obowiązkiem pracodawcy jest utrzymywanie systemu klimatyzacji i wentylacji na odpowiednim poziomie sprawności. Klimatyzacja nie może powodować przeciągów ani wyziębienia pomieszczeń pracy – strumień powietrza nie powinien być kierowany bezpośrednio na stanowisko pracy. Przy urządzeniach wentylacyjnych należy stosować środki zmniejszające natężenie i rozprzestrzenianie się hałasu oraz drgań, jakie one powodują.
• Stanowiska pracy znajdujące się na zewnątrz pomieszczeń powinny być tak usytuowane i zorganizowane, aby pracownicy byli chronieni przed zagrożeniami związanymi w szczególności z warunkami atmosferycznymi, w tym przed zbyt wysoką temperaturą. Ekspozycja na słońce może powodować uszkodzenia skóry, w tym oparzenia słoneczne, pęcherze i starzenie się skóry, a także może zwiększać ryzyko raka skóry. W celu uniknięcia niepotrzebnego narażenia pracodawca powinien zaplanować, aby pracownicy: nosili koszule z długimi rękawami lub luźne ubrania o bliskim splocie, nosili nakrycia głowy, mieli częste przerwy na odpoczynek, mieli możliwość robienia przerw w cieniu, wykonywali swoje obowiązki w chłodniejszych porach dnia.
• W każdym przypadku pracodawca powinien organizować pracę tak, aby ograniczyć narażenie, np. zastosować skrócony czas pracy, wprowadzić rotację na stanowiskach pracy; wprowadzić dodatkowe przerwy, aby umożliwić pracownikom ochłodzenie się. Skracanie norm czasu pracy oraz wprowadzanie dodatkowych przerw nie może powodować obniżenia wynagrodzenia należnego pracownikom.
• Pracodawca powinien dokonać oceny ryzyka zawodowego i zapewnić przeszkolenie pracowników w zakresie oznak przegrzania i udzielania pierwszej pomocy, monitorować pracowników pod kątem objawów przegrzania; zapewnić wszystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje.
• Napoje należy zapewnić pracownikom zatrudnionym: przy pracach na otwartej przestrzeni przy temperaturze otoczenia powyżej 25°C i na stanowiskach pracy, na których temperatura spowodowana warunkami atmosferycznymi przekracza 28°C.
• Ilość wody do celów higienicznych, przypadająca na każdego pracownika jednocześnie zatrudnionego, nie może być mniejsza niż 90 l − przy pracach brudzących, wykonywanych w wysokiej temperaturze lub wymagających zapewnienia należytej higieny procesów technologicznych.
• Objawy nadmiernego obciążenia termicznego to: suchość w ustach, mało śliny, spierzchnięte wargi, zaburzenia widzenia, zaparcia, oddawanie mniejszej ilości moczu, podwyższona temperatura, przyśpieszony oddech, utrata elastyczności skóry, bóle i zawroty głowy, skurcze, zmiany na skórze, nudności, wymioty, utrata orientacji, majaczenie, utrata przytomności.
• Udar cieplny albo jego następstwa i wyczerpanie cieplne albo jego następstwa znajdują się w wykazie chorób zawodowych wywołanych działaniem wysokich albo niskich temperatur otoczenia. Okres, w którym wystąpienie udokumentowanych objawów chorobowych upoważnia do rozpoznania choroby zawodowej pomimo wcześniejszego zakończenia pracy w narażeniu zawodowym, to 1 rok.
• Jeżeli doszło do przegrzania organizmu, należy szybko reagować, by nie dopuścić do poważnych konsekwencji. Powinno się: jak najszybciej wejść do pomieszczenia i zapewnić dopływ świeżego powietrza, a jeżeli nie ma takiej możliwości – znaleźć zacienione miejsce; rozluźnić ubranie (np. kołnierzyk); pić schłodzoną wodę; zrobić chłodną kąpiel (woda nie powinna być jednak lodowata – może wówczas dojść do szoku termicznego); robić chłodne okłady (np. z lodu owiniętego ręcznikiem); na skórę zastosować żel chłodzący.
• Gdy dochodzi do oparzenia, należy w pierwszej kolejności przerwać kontakt z czynnikami parzącymi, następnie zmniejszyć występujący ból przez podawanie środków przeciwbólowych. Należy schłodzić miejsce oparzenia pod bieżącą wodą o temperaturze ok. 15°C, z odległości 15 cm przez 15 minut. Oparzone powierzchnie należy zabezpieczyć przed zakażeniem jałowymi opatrunkami bądź – przy dużych powierzchniach ciała – czystymi prześcieradłami, serwetami, rozwiniętymi płatami gazy. Poszkodowany powinien możliwie szybko otrzymać opiekę lekarską.